"ตะพด" พี่ชายของกำไลก็ตัดสินใจกลับมาอยู่ที่บ้านเกิดอย่างถาวรหลังจากไปทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือนในเมืองหลวงอยู่ 8ปี
เหตุผลเพราะห่วงหลวงพ่อยิ้มผู้เป็นพ่อ, ห่วงกำไลผู้เป็นน้องสาว และห่วงทุกคนในหมู่บ้าน ที่ต้องมาเกี่ยวข้องกับล้นหลามและเซ่อเกินน่ะสิ ตะพดไม่มั่นใจว่าเจ้าของฟาร์มงูจะยังอยากได้งูหลาม 2ตัวนี้หรือไม่ เพราะล้นหลามคือตัวสร้างรายได้ และเซ่อเกินคือตัวที่ทำให้สาวความผิดไปถึงเจ้าของฟาร์มงูได้เป็นแน่
แต่วันนี้ ล้นหลามกับเซ่อเกิน (ต่อไปขอเรียกว่า "สองหลาม"แล้วกันนะ สั้นดี)
เป็นวันแรกที่ได้เจอพี่ตะพด ก็ยังไม่ชิน ล้นหลามจ้องตาเขม็ง ส่วนเซ่อเกินก็ดมกลิ่นว่ามีไอกลิ่นเหมือนคนใจดีหรือเปล่า สรุปคือก็ผ่านการพิสูจน์ว่าเป็นคนไว้ใจได้ตามระเบียบ
พี่กำไลมารับใบตองที่สั่งซื้อจากลุงชาติ เพื่อไปทำบายศรีงานแต่งที่ต่างหมู่บ้านติดต่อจ้างมา ตะพดเลยตามมาไหว้ลุงชาติ ประจวบเหมาะที่ลุงชาติเตรียมทำแกงเทโพใส่ปลาริวกิวแห้งไว้ ตะพดเลยอาสาตำเครื่องแกง ส่วนกำไลก็ช่วยหั่นผักบุ้ง ลุงชาติขอกินต้มถั่วเขียวรองท้องก่อน
ลุงชาติเอ่ยปาก " เดี๋ยวตะพดกับกำไลรอไปวัดกับลุงเลยแล้วกัน ยังไม่ได้ไปไหว้หลวงพ่อใช่ไหม ตักแกงเทโพ ไปถวายเพลให้หลวงพ่อ ท่านคงดีใจที่ตะพดกลับมาอยู่ที่นี่"
ลุงชาติสังเกตเห็นตะพดทำหน้าข้องใจเมื่อมองเจ้าเซ่อเกิน ลุงชาติรู้ทันทีว่าตะพดแคลงใจเป็นแน่ เลยตอบให้ตะพดรู้ " อ้อ เซ่อเกินมีช่วงผลัดขนน่ะ หางตอนนี้เลยไม่มีพุ่มขนน่ารัก ๆ เฮ้อ! ลุงก็งงตัวเองเหมือนกัน ไม่รู้เลี้ยงงูหรือเลี้ยงลูกหมา เดี๋ยวขนก็ขึ้นไม่ต้องห่วง"
